⦁شادی خود را به هیچ کس وابسته نکن تا همیشه از آن برخوردار باشی.
⦁انتظار نداشته باش همیشه آنچه در اطرافت اتفاق می افتد مطابق میل تو باشد.
⦁از سختی های زندگی استقبال کن و با غلبه بر آن ها به خودت پاداش بده.
⦁اجازه نده اتفاقات بد روحیه ات را خراب کند.
⦁انرژی خود را با بحث های بی نتیجه هدر نده.
⦁انتظار نداشته باش با تفکرات منفی،جسمی سالم داشته باشی.
⦁قبل از مطمئن شدن، در مورد چیزی قضاوت نکن.
⦁هر کاری را با علاقه و تمرکز انجام بده.
⦁زندگیت را هدفمند کن و برای رسیدن به اهداف خود تلاش کن.
⦁چیزهایی را که دوست داری، به دیگران ببخش.
⦁قلبت را از نفرت خالی کن تا خوشبختی در آن بیاید.
⦁برای انجام کارهای مورد علاقه ات زیاد به نظر دیگران اهمیت نده.
⦁در تصمیم هایی که میگیری تأخیر نیانداز.
⦁هنگام عصبانیت یک نفس عمیق بکش و تا ده بشمار.
⦁با دیگران آن طور رفتار کن که دوست داری با خودت رفتار شود.
⦁به هیچ کس جز خدا امید نداشته باش .
⦁به تفسیر و تعبیر کارهای دیگران نپرداز.
⦁باید برای این که شاد باشی ،شادی آفرین باشی.
⦁در زندگی به جای «شناوربودن»، «شناگر» باشد.
⦁اندوه روز نیامده را، بر روز آمده نیفزا.
⦁تا با خود مهربان نباشی، نمی توانی مهر بورزی.
⦁ سعی نکن به دیگران بقبولانی که حرفت درست است.
⦁قبل از انجام کاری یا گفتن چیزی به ضرورت آن فکر کن.
⦁بی احترامی دیگران را با بی اعتنایی جواب بده.
⦁به جای بیزاری از افراد از رفتارهای بد آن ها متنفر باش.
⦁بگذار دیگران از تو به عنوان فردی خوشرو یاد کنند.
⦁تنها داروی آرام بخش روح و جان، یاد خداست.
⦁خود را از اسارت بدبینی، منفی نگری و ناامیدی آزاد کن.
⦁به خاطر اشتباهات گذشته ات خود را سرزنش نکن.
⦁در فرهنگ لغات خود «شکست» را «تجربه» معنا کن.
⦁با شرایط زندگی ات سازگار باش.
⦁هنگام از دست دادن، ناراحت نشو، وقتی هم چیزی را به دست آوردی خوشحال نباش.
⦁در مقابل گفتار دیگران انعطاف پذیر باش نخواه که حرف، حرف خودت باشد.
⦁برای کشف حقایق، زیاد تفکر کن، به خصوص به جهان آفرینش.
⦁با تمام توان خود تلاش کن و نتیجه را به خدا واگذار کن.
⦁نیمهی پر لیوان را ببینید. خوبی را در خودتان، دیگران و دنیای اطرافتان ببینید.
⦁هرگز خودت را با دیگران مقایسه نکن، تو چیزهایی داری که دیگران در حسرت آن ها هستند.